توقع از مجلس انقلابی مگر بغیراز تعریف قوانین انقلابی و نظارتهای انقلابی است؟
 اولین توقع مردمی که واضح و پرطرفدار از مجلس انقلابی خواسته شد ، قانون شفافیت آراء بود، چه شد؟ به چه شکلی درآمد؟ کار به جایی رسید که برخی از مطالبه‌گران مردمی ناامید شدند و عکس‌العملهایی رسانه‌ای به این عملکرد داشتند که همگان میدانند. برخی فعالان چون آقای رائفی‌پور حتی گفتند دیگر امیدی نداریم و خود وارد عرصه انتخابات و … میشوند.
 کمترین توقع از مجلس انقلابی، محقق کردن حق نماینده برای حرف زدن است. اطراف یک نماینده ریختن، اشاره به قطع میکروفون کردن حتی در بلندگو، انتقاد را توهین خواندن، دو دو کردن، تاختن و اصرار عده‌ای از نمایندگان لیستی و حزبی که چهره‌هایشان برای مردم روشن است، هرگز نشانه یک مجلس انقلابی نیست، چه فرقی میکند این حرکات را یک کرواتی یا چفیه بردوش انجام بدهد؟! از کی تابحال تملق‌گویی رئیس و چاپلوسی و لوس‌بازی برای رئیس مجلس، انقلابی‌گری شده و اثبات برادری و بدتر از آن عشق لیلی و مجنون؟!( واقعا برخی جملات انسان را به تحیر میرساند لیلی شما مردم ایران اسلامی هستند یا رئیس مجلس؟!) و از طرفی با صراحت و صادقانه حقی را مطالبه کردن، درخواست اجرای قانون را داشتن، مساوی توهین و … ؟!
هرگز نشانه انقلابی بودن یک مجلس این نیست.
 متاسفانه این هفته دیدیم که آقایان تا هدفی که رهبر انقلاب ترسیم کردند خیلی فاصله دارند، لازم است تا دیر نشده، تکانی بخود بدهند.
 چه کسی و کدام نمایندگان رای‌شان را داوطلبانه شفاف کردند؟ جز چند نفری از جمله محمدرضاصباغیان.چرا مگر مجلس انقلابی نیست؟!
 چه کسی و کدام نمایندگان وضعیت اموال و داراییشان را داوطلبانه شفاف کردند؟ آیا محمدرضاصباغیان در خط مقدم نبود؟
 چه کسی و کدام نمایندگان حقوق و نحوه هزینه کرد را داوطلبانه شفاف کردند؟ آیا صباغیان خط‌شکن نبود؟
 چه کسی و کدام نمایندگان بیشترین حضور در حوزه انتخابیه را دارند؟ آیا صباغیان را میتوانید نام نبرید؟
 چه کسی و کدام نمایندگان بیشترین فرار از حزب‌بازی و لابی‌گری را دارند؟ آیا صباغیان در تله احزاب افتاد؟
 چه کسی و کدام نمایندگان بیشترین فعالیت را در مجلس دارند؟ ایا صدای صباغیان بگوشها نرسیده است؟!
 آقایان، کلام رهبری انقلاب را باید اجرایی کرد نه پامنبری، دست به عمل شوید.
 مجلس انقلابی، هدفی است که رهبری معظم انقلاب برای مجلس یازدهم تعریف کردند، چراکه بیشترین امید به این مجلس است که بتواند انقلابی‌ بودن را چون مُشک خوش‌بوئی نماید که عطار از آن چیزی نگوید.
 صفت انقلابی بودن را مقام معظم رهبری ترسیم فرمودند و تمام ارکان نظام و ولی‌نعمتان نظام قضاوت میکنند که مجلس یازدهم در محقق کردن این هدف چقدر موفق بود لذا مجلسیان دم از انقلابی بودن نزنند و به وظیفه‌ای که رهبری و مردم بر گردنشان نهاده اند عمل کنند، یادمان نرود که: به حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمیشود.
 مجلسی انقلابی است که از درودیوارش شفافیت و قانون و نظارت بچکد نه اینکه هیئت رئیسه پیشنهادات اساسی و بودجه‌ای یک نماینده را بدون اطلاع نماینده حذف کند. مگر مدیریت مجلس، مدیریت ارباب و رعیتی است که نمایندگانی برتر باشند و ارباب، مابقی رعیت؟! مگر مجلس پادگان نظامی است که آیین نامه، حرف فرمانده باشد و همه گوش بفرمان و هر حرکت بجا و نابجایی، سکوت و اطاعت جوابش باشد؟!
 مجلس انقلابی هیئت رئیسه‌ای شفاف، صادق و قاطع برای گرفتن حق مردم و مصمم برای اهداف نظام اسلامی از مسیر اجرای قانون و نظارت میخواهد افرادی چون محمدرضا صباغیان بافقی باید در هیئت رئیسه قرار گیرند تا مجلس اصلاح شود و در مسیر انقلابی‌گری قرار گیرد